kutyájuk
Hungarian
Etymology
kutya + -juk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkucaːjuk]
- Hyphenation: ku‧tyá‧juk
Noun
kutyájuk
- third-person plural single-possession possessive of kutya
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kutyájuk | — |
| accusative | kutyájukat | — |
| dative | kutyájuknak | — |
| instrumental | kutyájukkal | — |
| causal-final | kutyájukért | — |
| translative | kutyájukká | — |
| terminative | kutyájukig | — |
| essive-formal | kutyájukként | — |
| essive-modal | kutyájukul | — |
| inessive | kutyájukban | — |
| superessive | kutyájukon | — |
| adessive | kutyájuknál | — |
| illative | kutyájukba | — |
| sublative | kutyájukra | — |
| allative | kutyájukhoz | — |
| elative | kutyájukból | — |
| delative | kutyájukról | — |
| ablative | kutyájuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
kutyájuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
kutyájukéi | — |