kutyám
See also: kutyam
Hungarian
Etymology
kutya + -m (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkucaːm]
- Hyphenation: ku‧tyám
Noun
kutyám
- first-person singular single-possession possessive of kutya
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kutyám | — |
| accusative | kutyámat | — |
| dative | kutyámnak | — |
| instrumental | kutyámmal | — |
| causal-final | kutyámért | — |
| translative | kutyámmá | — |
| terminative | kutyámig | — |
| essive-formal | kutyámként | — |
| essive-modal | kutyámul | — |
| inessive | kutyámban | — |
| superessive | kutyámon | — |
| adessive | kutyámnál | — |
| illative | kutyámba | — |
| sublative | kutyámra | — |
| allative | kutyámhoz | — |
| elative | kutyámból | — |
| delative | kutyámról | — |
| ablative | kutyámtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
kutyámé | — |
| non-attributive possessive – plural |
kutyáméi | — |