kvörn
Icelandic
Etymology
From Old Norse kvern, from Proto-Germanic *kwernō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰvœ(r)t⁽ʰ⁾n/
- Rhymes: -œrtn
Noun
kvörn f (genitive singular kvarnar, nominative plural kvarnir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kvörn | kvörnin | kvarnir | kvarnirnar |
| accusative | kvörn | kvörnina | kvarnir | kvarnirnar |
| dative | kvörn | kvörninni | kvörnum | kvörnunum |
| genitive | kvarnar | kvarnarinnar | kvarna | kvarnanna |