kvietiv
Swedish
Etymology
From Latin quietus. See also kvietism.
Noun
kvietiv n
- some thing that provides quiet and inner peace
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kvietiv | kvietivs |
| definite | kvietivet | kvietivets | |
| plural | indefinite | kvietiv | kvietivs |
| definite | kvietiven | kvietivens |
Related terms
- kvietism
- kvietist
- kvietistisk