kvirkel
Swedish
Etymology
Blend of kvadrat (“square”) + cirkel (“circle”)
Pronunciation
- Rhymes: -²ɪrkɛl
- Hyphenation: kvir‧kel
Noun
kvirkel c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kvirkel | kvirkels |
| definite | kvirkeln | kvirkelns | |
| plural | indefinite | kvirklar | kvirklars |
| definite | kvirklarna | kvirklarnas |
Hypernyms
- superellips (“superellipse”)
Further reading
- kvirkel on the Swedish Wikipedia.Wikipedia sv