kwaknąć

Polish

Etymology

From kwakać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkfak.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kwak‧nąć

Verb

kwaknąć pf (imperfective kwakać)

  1. (intransitive) to quack (to make a noise like a duck)

Conjugation

Conjugation of kwaknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwaknąć
future tense 1st kwaknę kwakniemy
2nd kwakniesz kwakniecie
3rd kwaknie kwakną
impersonal kwaknie się
past tense 1st kwaknąłem,
-(e)m kwaknął 		kwaknęłam,
-(e)m kwaknęła 		kwaknęłom,
-(e)m kwaknęło 		kwaknęliśmy,
-(e)śmy kwaknęli 		kwaknęłyśmy,
-(e)śmy kwaknęły
2nd kwaknąłeś,
-(e)ś kwaknął 		kwaknęłaś,
-(e)ś kwaknęła 		kwaknęłoś,
-(e)ś kwaknęło 		kwaknęliście,
-(e)ście kwaknęli 		kwaknęłyście,
-(e)ście kwaknęły
3rd kwaknął kwaknęła kwaknęło kwaknęli kwaknęły
impersonal kwaknięto
conditional 1st kwaknąłbym,
bym kwaknął 		kwaknęłabym,
bym kwaknęła 		kwaknęłobym,
bym kwaknęło 		kwaknęlibyśmy,
byśmy kwaknęli 		kwaknęłybyśmy,
byśmy kwaknęły
2nd kwaknąłbyś,
byś kwaknął 		kwaknęłabyś,
byś kwaknęła 		kwaknęłobyś,
byś kwaknęło 		kwaknęlibyście,
byście kwaknęli 		kwaknęłybyście,
byście kwaknęły
3rd kwaknąłby,
by kwaknął 		kwaknęłaby,
by kwaknęła 		kwaknęłoby,
by kwaknęło 		kwaknęliby,
by kwaknęli 		kwaknęłyby,
by kwaknęły
impersonal kwaknięto by
imperative 1st niech kwaknę kwaknijmy
2nd kwaknij kwaknijcie
3rd niech kwaknie niech kwakną
anterior adverbial participle kwaknąwszy
verbal noun kwaknięcie

Derived terms

noun
  • kwaknięcie

Further reading

  • kwaknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwaknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.