kwalifikacja
Polish
Etymology
Borrowed from French qualification, from Latin quālificātiō.
Pronunciation
- IPA(key): /kfa.li.fiˈka.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: kwa‧li‧fi‧ka‧cja
Noun
kwalifikacja f
- qualification (act or process of qualifying)
Declension
Declension of kwalifikacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | kwalifikacja |
| genitive | kwalifikacji |
| dative | kwalifikacji |
| accusative | kwalifikację |
| instrumental | kwalifikacją |
| locative | kwalifikacji |
| vocative | kwalifikacjo |
Derived terms
adjective
noun
- kwalifikacje
verb
Related terms
adjective
- kwalifikatorski
nouns
- kwalifikator
- kwalifikatorka
verbs
- przekwalifikować
- przekwalifikowywać
- wykwalifikować
- zakwalifikować
- zakwalifikowywać
Further reading
- kwalifikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kwalifikacja in Polish dictionaries at PWN