kwiknąć

Polish

Etymology

From kwikać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkfik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kwik‧nąć

Verb

kwiknąć pf (imperfective kwiczeć or kwikać)

  1. (intransitive) to oink, to squeak
    Synonym: zakwiczeć
  2. (intransitive) to squeal
    Synonyms: pisnąć, zakwiczeć

Conjugation

Conjugation of kwiknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwiknąć
future tense 1st kwiknę kwikniemy
2nd kwikniesz kwikniecie
3rd kwiknie kwikną
impersonal kwiknie się
past tense 1st kwiknąłem,
-(e)m kwiknął 		kwiknęłam,
-(e)m kwiknęła 		kwiknęłom,
-(e)m kwiknęło 		kwiknęliśmy,
-(e)śmy kwiknęli 		kwiknęłyśmy,
-(e)śmy kwiknęły
2nd kwiknąłeś,
-(e)ś kwiknął 		kwiknęłaś,
-(e)ś kwiknęła 		kwiknęłoś,
-(e)ś kwiknęło 		kwiknęliście,
-(e)ście kwiknęli 		kwiknęłyście,
-(e)ście kwiknęły
3rd kwiknął kwiknęła kwiknęło kwiknęli kwiknęły
impersonal kwiknięto
conditional 1st kwiknąłbym,
bym kwiknął 		kwiknęłabym,
bym kwiknęła 		kwiknęłobym,
bym kwiknęło 		kwiknęlibyśmy,
byśmy kwiknęli 		kwiknęłybyśmy,
byśmy kwiknęły
2nd kwiknąłbyś,
byś kwiknął 		kwiknęłabyś,
byś kwiknęła 		kwiknęłobyś,
byś kwiknęło 		kwiknęlibyście,
byście kwiknęli 		kwiknęłybyście,
byście kwiknęły
3rd kwiknąłby,
by kwiknął 		kwiknęłaby,
by kwiknęła 		kwiknęłoby,
by kwiknęło 		kwiknęliby,
by kwiknęli 		kwiknęłyby,
by kwiknęły
impersonal kwiknięto by
imperative 1st niech kwiknę kwiknijmy
2nd kwiknij kwiknijcie
3rd niech kwiknie niech kwikną
anterior adverbial participle kwiknąwszy
verbal noun kwiknięcie

Further reading

  • kwiknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwiknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.