kyrmyyn

Finnish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkyrmyːn/, [ˈk̟yrmyːn]
  • Rhymes: -yrmyːn
  • Syllabification(key): kyr‧myyn
  • Hyphenation(key): kyr‧myyn

Adverb

kyrmyyn

  1. (of result) crouched (partially bent down, especially of neck, as in anger)

Inflection

→○ illative kyrmyyn
inessive kyrmyssä
○→ elative

Noun

kyrmyyn

  1. illative singular of kyrmy

Further reading