lána

See also: Appendix:Variations of "lana"

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlauːna/
  • Rhymes: -auːna

Etymology 1

See the noun lán (loan).

Verb

lána (weak verb, third-person singular past indicative lánaði, supine lánað)

  1. to lend
    Pabbi lánaði mér bílinn.
    Daddy lent me the car.
Conjugation
lána – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur lána
supine sagnbót lánað
present participle
lánandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lána lánaði láni lánaði
þú lánar lánaðir lánir lánaðir
hann, hún, það lánar lánaði láni lánaði
plural við lánum lánuðum lánum lánuðum
þið lánið lánuðuð lánið lánuðuð
þeir, þær, þau lána lánuðu láni lánuðu
imperative boðháttur
singular þú lána (þú), lánaðu
plural þið lánið (þið), lániði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lánast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að lánast
supine sagnbót lánast
present participle
lánandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lánast lánaðist lánist lánaðist
þú lánast lánaðist lánist lánaðist
hann, hún, það lánast lánaðist lánist lánaðist
plural við lánumst lánuðumst lánumst lánuðumst
þið lánist lánuðust lánist lánuðust
þeir, þær, þau lánast lánuðust lánist lánuðust
imperative boðháttur
singular þú lánast (þú), lánastu
plural þið lánist (þið), lánisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lánaður lánuð lánað lánaðir lánaðar lánuð
accusative
(þolfall)
lánaðan lánaða lánað lánaða lánaðar lánuð
dative
(þágufall)
lánuðum lánaðri lánuðu lánuðum lánuðum lánuðum
genitive
(eignarfall)
lánaðs lánaðrar lánaðs lánaðra lánaðra lánaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lánaði lánaða lánaða lánuðu lánuðu lánuðu
accusative
(þolfall)
lánaða lánuðu lánaða lánuðu lánuðu lánuðu
dative
(þágufall)
lánaða lánuðu lánaða lánuðu lánuðu lánuðu
genitive
(eignarfall)
lánaða lánuðu lánaða lánuðu lánuðu lánuðu

Etymology 2

Noun

lána

  1. definite accusative singular of

Etymology 3

Noun

lána

  1. indefinite genitive plural of lán

Irish

Pronunciation

Etymology 1

Borrowed from Middle English lane, lone, from Old English lane, lanu (a lane, alley, avenue), from Proto-West Germanic *lanu, from Proto-Germanic *lanō (lane, passageway).

Noun

lána m (genitive singular lána, nominative plural lánaí)

  1. lane (narrow passageway between fences, walls, hedges or trees; lengthwise division of roadway intended for a single line of vehicles)
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

lána

  1. nominative/vocative/dative/strong genitive plural of lán

Further reading

Yámana

Noun

lána

  1. Magellanic woodpecker