lækur

Icelandic

Etymology

From Old Norse lœkr, from Proto-Germanic *lōkiz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlaiːkʏr/
    Rhymes: -aiːkʏr

Noun

lækur m (genitive singular lækjar, nominative plural lækir)

  1. brook, stream

Declension

Declension of lækur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lækur lækurinn lækir lækirnir
accusative læk lækinn læki lækina
dative læk læknum lækjum lækjunum
genitive lækjar lækjarins lækja lækjanna