lærleggur
Icelandic
Etymology
From læri (“thigh”) + leggur (“leg”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlair.lɛkːʏr/
Noun
lærleggur m (genitive singular lærleggjar or lærleggs, nominative plural lærleggir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | lærleggur | lærleggurinn | lærleggir | lærleggirnir |
| accusative | lærlegg | lærlegginn | lærleggi | lærleggina |
| dative | lærlegg | lærleggnum | lærleggjum | lærleggjunum |
| genitive | lærleggjar, lærleggs | lærleggjarins, lærleggsins | lærleggja | lærleggjanna |