lærlingur

Icelandic

Noun

lærlingur m (genitive singular lærlings, nominative plural lærlingar)

  1. apprentice, trainee, learner

Declension

Declension of lærlingur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lærlingur lærlingurinn lærlingar lærlingarnir
accusative lærling lærlinginn lærlinga lærlingana
dative lærlingi lærlingnum lærlingum lærlingunum
genitive lærlings lærlingsins lærlinga lærlinganna