löm

See also: Appendix:Variations of "lom"

Icelandic

Etymology

From Old Norse lǫm, from Proto-Germanic *lamō. Cognate with Norwegian lam (doorhinge).[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /lœːm/
  • Rhymes: -œːm

Noun

löm f (genitive singular lamar, nominative plural lamir)

  1. (usually in the plural) hinge
    Synonym: hjara

Declension

Declension of löm (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative löm lömin lamir lamirnar
accusative löm lömina lamir lamirnar
dative löm löminni lömum lömunum
genitive lamar lamarinnar lama lamanna

References

  1. ^ Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN, page 595 (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
  2. ^ de Vries, Jan (1977) “lǫm”, in Altnordisches etymologisches Wörterbuch [Old Norse Etymological Dictionary]‎[1] (in German), 2nd revised edition, Leiden: Brill, page 374

Old Javanese

Etymology

Unknown, probably from Proto-Mon-Khmer *t₂ʔum, *t₂ʔuum (rotten). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

löm

  1. withering

Alternative forms

Derived terms

Descendants

  • > Javanese: ꦭꦸꦩ꧀ (lum) (inherited)

Further reading

  • "löm" in P.J. Zoetmulder with the collaboration of S.O. Robson, Old Javanese-English Dictionary. 's-Gravenhage: M. Nijhoff, 1982.