lacnung
Old English
Etymology
By surface analysis, lācnian (“to treat, cure”) + -ung.
Noun
lācnung f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lācnung | lācnunga, lācnunge |
| accusative | lācnunge | lācnunga, lācnunge |
| genitive | lācnunge | lācnunga |
| dative | lācnunge | lācnungum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “lácnung”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.