laedens
Latin
Etymology
Present participle of laedō.
Participle
laedēns (genitive laedentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | laedēns | laedentēs | laedentia | ||
| genitive | laedentis | laedentium | |||
| dative | laedentī | laedentibus | |||
| accusative | laedentem | laedēns | laedentēs laedentīs |
laedentia | |
| ablative | laedente laedentī1 |
laedentibus | |||
| vocative | laedēns | laedentēs | laedentia | ||
1When used purely as an adjective.