lakatlan
Hungarian
Etymology
From lakik (“to inhabit”) + -atlan (“un-...-ed, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɒkɒtlɒn]
- Hyphenation: la‧kat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
lakatlan (not generally comparable, comparative lakatlanabb, superlative leglakatlanabb)
- uninhabited, unpopulated
- lakatlan sziget ― desert island
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lakatlan | lakatlanok |
| accusative | lakatlant | lakatlanokat |
| dative | lakatlannak | lakatlanoknak |
| instrumental | lakatlannal | lakatlanokkal |
| causal-final | lakatlanért | lakatlanokért |
| translative | lakatlanná | lakatlanokká |
| terminative | lakatlanig | lakatlanokig |
| essive-formal | lakatlanként | lakatlanokként |
| essive-modal | lakatlanul | — |
| inessive | lakatlanban | lakatlanokban |
| superessive | lakatlanon | lakatlanokon |
| adessive | lakatlannál | lakatlanoknál |
| illative | lakatlanba | lakatlanokba |
| sublative | lakatlanra | lakatlanokra |
| allative | lakatlanhoz | lakatlanokhoz |
| elative | lakatlanból | lakatlanokból |
| delative | lakatlanról | lakatlanokról |
| ablative | lakatlantól | lakatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
lakatlané | lakatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
lakatlanéi | lakatlanokéi |
Derived terms
- lakatlanság
Compound words
Further reading
- lakatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.