lamháil

Irish

Etymology

From now archaic lamh (from Middle Irish lamaid, from Old Irish ro·laimethar, from Proto-Celtic *lamyeti, from Proto-Indo-European *h₃lem-[1]) + -áil.

Verb

lamháil (present analytic lamhálann, future analytic lamhálfaidh, verbal noun lamháil, past participle lamháilte)

  1. to allow, grant
    Synonym: ceadaigh

Conjugation

conjugation of lamháil (first conjugation – B)
verbal noun lamháil
past participle lamháilte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present lamhálaim lamhálann tú;
lamhálair† 		lamhálann sé, sí lamhálaimid lamhálann sibh lamhálann siad;
lamhálaid† 		a lamhálann; a lamhálas lamháiltear
past lamháil mé; lamhálas lamháil tú; lamhálais lamháil sé, sí lamhálamar; lamháil muid lamháil sibh; lamhálabhair lamháil siad; lamháladar a lamháil /
ar lamháil* 		lamháladh
past habitual lamhálainn lamháilteá lamháladh sé, sí lamhálaimis; lamháladh muid lamháladh sibh lamhálaidís; lamháladh siad a lamháladh /
a lamháladh* 		lamháiltí
future lamhálfaidh mé;
lamhálfad 		lamhálfaidh tú;
lamhálfair† 		lamhálfaidh sé, sí lamhálfaimid;
lamhálfaidh muid 		lamhálfaidh sibh lamhálfaidh siad;
lamhálfaid† 		a lamhálfaidh; a lamhálfas lamhálfar
conditional lamhálfainn lamhálfá lamhálfadh sé, sí lamhálfaimis; lamhálfadh muid lamhálfadh sibh lamhálfaidís; lamhálfadh siad a lamhálfadh /
a lamhálfadh* 		lamhálfaí
subjunctive
present go lamhála mé;
go lamhálad† 		go lamhála tú;
go lamhálair† 		go lamhála sé, sí go lamhálaimid;
go lamhála muid 		go lamhála sibh go lamhála siad;
go lamhálaid† 		— go lamháiltear
past dá lamhálainn dá lamháilteá dá lamháladh sé, sí dá lamhálaimis;
dá lamháladh muid 		dá lamháladh sibh dá lamhálaidís;
dá lamháladh siad 		— dá lamháiltí
imperative
– lamhálaim lamháil lamháladh sé, sí lamhálaimis lamhálaigí;
lamhálaidh† 		lamhálaidís — lamháiltear

*indirect relative
† archaic or dialect form

Noun

lamháil f (genitive singular lamhála)

  1. verbal noun of lamháil
  2. allowance, margin

Declension

Declension of lamháil (third declension, no plural)
bare forms
singular
nominative lamháil
vocative a lamháil
genitive lamhála
dative lamháil
forms with the definite article
singular
nominative an lamháil
genitive na lamhála
dative leis an lamháil
don lamháil

References

  1. ^ Matasović, Ranko (2009) “lam-yo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 232

Further reading

  • Dinneen, Patrick S. (1927) “laṁáil”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 628; reprinted with additions 1996, →ISBN
  • Dinneen, Patrick S. (1927) “laṁálaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 628; reprinted with additions 1996, →ISBN
  • Ó Dónaill, Niall (1977) “lamháil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.