lanțag
Romanian
Etymology
Noun
lanțag n (plural lanțaguri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | lanțag | lanțagul | lanțaguri | lanțagurile | |
| genitive-dative | lanțag | lanțagului | lanțaguri | lanțagurilor | |
| vocative | lanțagule | lanțagurilor | |||
References
- lanțag in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN