langniðjar
Old Norse
Etymology
From langr (“long”) + niðr (“son, kinsman, relative”).
Noun
langniðjar m pl
- descending lineage on the father’s side, counted downwards; paternal descendants
- Antonym: langfeðgar
Declension
| masculine | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | langniðjar | langniðjarnir |
| accusative | langniðja | langniðjana |
| dative | langniðjum | langniðjunum |
| genitive | langniðja | langniðjanna |