langreyður
Icelandic
Etymology
From langur (“long”) + reyður (“rorqual”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlauŋkˌreiːðʏr/
Noun
langreyður f (genitive singular langreyðar, nominative plural langreyðar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | langreyður | langreyðurin | langreyðar | langreyðarnar |
| accusative | langreyði | langreyðina | langreyðar | langreyðarnar |
| dative | langreyði | langreyðinni | langreyðum | langreyðunum |
| genitive | langreyðar | langreyðarinnar | langreyða | langreyðanna |
Further reading
- “langreyður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)