langslopen
Dutch
Etymology
From langs (“alongside”) + lopen (“to walk”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɑŋsˌloː.pə(n)/
- Hyphenation: langs‧lo‧pen
Verb
langslopen
Conjugation
| Conjugation of langslopen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | langslopen | |||
| past singular | liep langs | |||
| past participle | langsgelopen | |||
| infinitive | langslopen | |||
| gerund | langslopen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | loop langs | liep langs | langsloop | langsliep |
| 2nd person sing. (jij) | loopt langs, loop langs2 | liep langs | langsloopt | langsliep |
| 2nd person sing. (u) | loopt langs | liep langs | langsloopt | langsliep |
| 2nd person sing. (gij) | loopt langs | liept langs | langsloopt | langsliept |
| 3rd person singular | loopt langs | liep langs | langsloopt | langsliep |
| plural | lopen langs | liepen langs | langslopen | langsliepen |
| subjunctive sing.1 | lope langs | liepe langs | langslope | langsliepe |
| subjunctive plur.1 | lopen langs | liepen langs | langslopen | langsliepen |
| imperative sing. | loop langs | |||
| imperative plur.1 | loopt langs | |||
| participles | langslopend | langsgelopen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||