largiturus
Latin
Etymology
Future active participle of largiō.
Participle
largītūrus (feminine largītūra, neuter largītūrum); first/second-declension participle
- about to grant
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | largītūrus | largītūra | largītūrum | largītūrī | largītūrae | largītūra | |
| genitive | largītūrī | largītūrae | largītūrī | largītūrōrum | largītūrārum | largītūrōrum | |
| dative | largītūrō | largītūrae | largītūrō | largītūrīs | |||
| accusative | largītūrum | largītūram | largītūrum | largītūrōs | largītūrās | largītūra | |
| ablative | largītūrō | largītūrā | largītūrō | largītūrīs | |||
| vocative | largītūre | largītūra | largītūrum | largītūrī | largītūrae | largītūra | |