laticlavius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫaː.tɪˈkɫaː.wi.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [la.t̪iˈklaː.vi.us]
Adjective
lāticlāvius (feminine lāticlāvia, neuter lāticlāvium); first/second-declension adjective
- Having a broad purple stripe
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lāticlāvius | lāticlāvia | lāticlāvium | lāticlāviī | lāticlāviae | lāticlāvia | |
| genitive | lāticlāviī | lāticlāviae | lāticlāviī | lāticlāviōrum | lāticlāviārum | lāticlāviōrum | |
| dative | lāticlāviō | lāticlāviae | lāticlāviō | lāticlāviīs | |||
| accusative | lāticlāvium | lāticlāviam | lāticlāvium | lāticlāviōs | lāticlāviās | lāticlāvia | |
| ablative | lāticlāviō | lāticlāviā | lāticlāviō | lāticlāviīs | |||
| vocative | lāticlāvie | lāticlāvia | lāticlāvium | lāticlāviī | lāticlāviae | lāticlāvia | |
Noun
lāticlāvius m (genitive lāticlāviī or lāticlāvī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lāticlāvius | lāticlāviī |
| genitive | lāticlāviī lāticlāvī1 |
lāticlāviōrum |
| dative | lāticlāviō | lāticlāviīs |
| accusative | lāticlāvium | lāticlāviōs |
| ablative | lāticlāviō | lāticlāviīs |
| vocative | lāticlāvie | lāticlāviī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “laticlavius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laticlavius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.