latitabundus
Latin
Etymology
latitō (“remain hiding, lie up”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫa.tɪ.taːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [la.t̪i.t̪aˈbun̪.d̪us]
Adjective
latitābundus (feminine latitābunda, neuter latitābundum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | latitābundus | latitābunda | latitābundum | latitābundī | latitābundae | latitābunda | |
| genitive | latitābundī | latitābundae | latitābundī | latitābundōrum | latitābundārum | latitābundōrum | |
| dative | latitābundō | latitābundae | latitābundō | latitābundīs | |||
| accusative | latitābundum | latitābundam | latitābundum | latitābundōs | latitābundās | latitābunda | |
| ablative | latitābundō | latitābundā | latitābundō | latitābundīs | |||
| vocative | latitābunde | latitābunda | latitābundum | latitābundī | latitābundae | latitābunda | |
References
- “latitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- latitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.