latitans
Latin
Etymology
Present participle of latitō.
Participle
latitāns (genitive latitantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | latitāns | latitantēs | latitantia | ||
| genitive | latitantis | latitantium | |||
| dative | latitantī | latitantibus | |||
| accusative | latitantem | latitāns | latitantēs latitantīs |
latitantia | |
| ablative | latitante latitantī1 |
latitantibus | |||
| vocative | latitāns | latitantēs | latitantia | ||
1When used purely as an adjective.