lausung
Icelandic
Etymology
From Old Norse lausung, from Proto-Germanic *lausungō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈløyːsuŋk/
Noun
lausung f (genitive singular lausungar, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | lausung | lausungin |
| accusative | lausung | lausungina |
| dative | lausung | lausunginni |
| genitive | lausungar | lausungarinnar |