lavacrum
Latin
Etymology
Noun
lavācrum n (genitive lavācrī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lavācrum | lavācra |
| genitive | lavācrī | lavācrōrum |
| dative | lavācrō | lavācrīs |
| accusative | lavācrum | lavācra |
| ablative | lavācrō | lavācrīs |
| vocative | lavācrum | lavācra |
Descendants
References
- “lavacrum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "lavacrum", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- lavacrum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.