leasainm

See also: leas-ainm

Irish

Alternative forms

Etymology

From Middle Irish lesainm (nickname, sobriquet), from les- (substitute) + ainm. By surface analysis, leas- +‎ ainm (name). Compare Welsh llysenw.

Pronunciation

  • (Munster) IPA(key): /ˈlʲasˠanʲəmʲ/ ~ /lʲasˠˈanʲəmʲ/[1]
  • (Connacht) IPA(key): /ˈl̠ʲasˠænʲəmʲ/[2], /ˈl̠ʲasˠanʲəmʲ/[3]
  • (Ulster) IPA(key): /ˈl̠ʲasˠenʲəmʲ/[4]

Noun

leasainm m (genitive singular leasainm, nominative plural leasainmneacha)

  1. nickname

Declension

Declension of leasainm (fourth declension)
bare forms
singular plural
nominative leasainm leasainmneacha
vocative a leasainm a leasainmneacha
genitive leasainm leasainmneacha
dative leasainm leasainmneacha
forms with the definite article
singular plural
nominative an leasainm na leasainmneacha
genitive an leasainm na leasainmneacha
dative leis an leasainm
don leasainm
leis na leasainmneacha

Synonyms

References

  1. ^ Breatnach, Risteard B. (1947) The Irish of Ring, Co. Waterford: A Phonetic Study, Dublin Institute for Advanced Studies, →ISBN, section 380, page 80
  2. ^ Finck, F. N. (1899) Die araner mundart [The Aran Dialect] (in German), Zweiter Band: Wörterbuch [Second volume: Dictionary], Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 185
  3. ^ de Búrca, Seán (1958) The Irish of Tourmakeady, Co. Mayo: A Phonemic Study, Dublin Institute for Advanced Studies, →ISBN, section 374, page 75
  4. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 479, page 153

Further reading