lectisternium
English
Etymology
From Latin lectisternium.
Noun
lectisternium (plural lectisterniums or lectisternia)
- (historical) An ancient "feast of the gods", at which images of the gods were set on couches around a feast table.
Latin
Etymology
From lectus (“couch”) + sternō (“to spread out”) + -ium.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫɛk.tɪsˈtɛr.ni.ũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lek.t̪isˈt̪ɛr.ni.um]
Noun
lectisternium n (genitive lectisterniī or lectisternī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lectisternium | lectisternia |
| genitive | lectisterniī lectisternī1 |
lectisterniōrum |
| dative | lectisterniō | lectisterniīs |
| accusative | lectisternium | lectisternia |
| ablative | lectisterniō | lectisterniīs |
| vocative | lectisternium | lectisternia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “lectisternium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “lectisternium”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "lectisternium", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- lectisternium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to hold a lectisternium: lectisternium facere, habere (Liv. 22. 1. 18)
- to hold a lectisternium: lectisternium facere, habere (Liv. 22. 1. 18)
- “lectisternium”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “lectisternium”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin