lectuarius
Latin
Etymology
From lectus (“bed”) + -ārius (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫɛk.tuˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lek.t̪uˈaː.ri.us]
Adjective
lectuārius (feminine lectuāria, neuter lectuārium); first/second-declension adjective (Late Latin)
- (relational) bed
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | lectuārius | lectuāria | lectuārium | lectuāriī | lectuāriae | lectuāria | |
genitive | lectuāriī | lectuāriae | lectuāriī | lectuāriōrum | lectuāriārum | lectuāriōrum | |
dative | lectuāriō | lectuāriae | lectuāriō | lectuāriīs | |||
accusative | lectuārium | lectuāriam | lectuārium | lectuāriōs | lectuāriās | lectuāria | |
ablative | lectuāriō | lectuāriā | lectuāriō | lectuāriīs | |||
vocative | lectuārie | lectuāria | lectuārium | lectuāriī | lectuāriae | lectuāria |
Derived terms
- lectuāria (Late Latin)
References
- “lectuarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lectuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.