leeden
Luxembourgish
Etymology
From Middle High German and Old High German leiten, from Proto-West Germanic *laidijan.
Cognate with German leiten, Dutch leiden, English lead, Icelandic leiða. Related to leiden.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈleːdən/
- Rhymes: -eːdən
Verb
leeden (third-person singular present leet, past participle geleet, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| infinitive | leeden | |
|---|---|---|
| participle | geleet | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | leeden | — |
| 2nd singular | leets | leet |
| 3rd singular | leet | — |
| 1st plural | leeden | — |
| 2nd plural | leet | leet |
| 3rd plural | leeden | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.
Synonyms
Derived terms
- aleeden
- ëmleeden
- ofleeden
- uleeden
- verleeden