leeghoofdig

Dutch

Etymology

From leeghoofd (“airhead”) +‎ -ig (“-ish”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌleːxˈɦoːf.dəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: leeg‧hoof‧dig

Adjective

leeghoofdig (comparative leeghoofdiger, superlative leeghoofdigst)

  1. emptyheaded, numbskulled

Declension

Declension of leeghoofdig
uninflected leeghoofdig
inflected leeghoofdige
comparative leeghoofdiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial leeghoofdig leeghoofdiger het leeghoofdigst
het leeghoofdigste
indefinite m./f. sing. leeghoofdige leeghoofdigere leeghoofdigste
n. sing. leeghoofdig leeghoofdiger leeghoofdigste
plural leeghoofdige leeghoofdigere leeghoofdigste
definite leeghoofdige leeghoofdigere leeghoofdigste
partitive leeghoofdigs leeghoofdigers —

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.