leendő
Hungarian
Etymology
From the le- stem of the verb van/lesz + -endő (“future-participle suffix”),[1] compare lesz, lenni.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɛɛndøː]
- Hyphenation: le‧en‧dő
- Rhymes: -døː
Participle
leendő
- (archaic) future participle of van
Adjective
leendő (not comparable)
- would-be, future, prospective, to-be
- Synonyms: jövendőbeli, majdani
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | leendő | leendők |
accusative | leendőt | leendőket |
dative | leendőnek | leendőknek |
instrumental | leendővel | leendőkkel |
causal-final | leendőért | leendőkért |
translative | leendővé | leendőkké |
terminative | leendőig | leendőkig |
essive-formal | leendőként | leendőkként |
essive-modal | — | — |
inessive | leendőben | leendőkben |
superessive | leendőn | leendőkön |
adessive | leendőnél | leendőknél |
illative | leendőbe | leendőkbe |
sublative | leendőre | leendőkre |
allative | leendőhöz | leendőkhöz |
elative | leendőből | leendőkből |
delative | leendőről | leendőkről |
ablative | leendőtől | leendőktől |
non-attributive possessive – singular |
leendőé | leendőké |
non-attributive possessive – plural |
leendőéi | leendőkéi |
References
- ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (“Explanatory Dictionary Plus”). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN
Further reading
- leendő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.