legünneplőbb
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɛɡynːɛpløːbː]
- Hyphenation: leg‧ün‧nep‧lőbb
Adjective
legünneplőbb
- superlative degree of ünneplő
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | legünneplőbb | legünneplőbbek |
| accusative | legünneplőbbet | legünneplőbbeket |
| dative | legünneplőbbnek | legünneplőbbeknek |
| instrumental | legünneplőbbel | legünneplőbbekkel |
| causal-final | legünneplőbbért | legünneplőbbekért |
| translative | legünneplőbbé | legünneplőbbekké |
| terminative | legünneplőbbig | legünneplőbbekig |
| essive-formal | legünneplőbbként | legünneplőbbekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | legünneplőbben | legünneplőbbekben |
| superessive | legünneplőbbön | legünneplőbbeken |
| adessive | legünneplőbbnél | legünneplőbbeknél |
| illative | legünneplőbbe | legünneplőbbekbe |
| sublative | legünneplőbbre | legünneplőbbekre |
| allative | legünneplőbbhöz | legünneplőbbekhez |
| elative | legünneplőbből | legünneplőbbekből |
| delative | legünneplőbbről | legünneplőbbekről |
| ablative | legünneplőbbtől | legünneplőbbektől |
| non-attributive possessive – singular |
legünneplőbbé | legünneplőbbeké |
| non-attributive possessive – plural |
legünneplőbbéi | legünneplőbbekéi |