legelő
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɛɡɛløː]
- Hyphenation: le‧ge‧lő
Participle
legelő
- present participle of legel
Noun
legelő (plural legelők)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | legelő | legelők |
| accusative | legelőt | legelőket |
| dative | legelőnek | legelőknek |
| instrumental | legelővel | legelőkkel |
| causal-final | legelőért | legelőkért |
| translative | legelővé | legelőkké |
| terminative | legelőig | legelőkig |
| essive-formal | legelőként | legelőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | legelőben | legelőkben |
| superessive | legelőn | legelőkön |
| adessive | legelőnél | legelőknél |
| illative | legelőbe | legelőkbe |
| sublative | legelőre | legelőkre |
| allative | legelőhöz | legelőkhöz |
| elative | legelőből | legelőkből |
| delative | legelőről | legelőkről |
| ablative | legelőtől | legelőktől |
| non-attributive possessive – singular |
legelőé | legelőké |
| non-attributive possessive – plural |
legelőéi | legelőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | legelőm | legelőim |
| 2nd person sing. | legelőd | legelőid |
| 3rd person sing. | legelője | legelői |
| 1st person plural | legelőnk | legelőink |
| 2nd person plural | legelőtök | legelőitek |
| 3rd person plural | legelőjük | legelőik |
Further reading
- legelő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.