| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| lehnúti
|
lehnút
|
leženie, lehnutie
|
|
|
Future
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
lehnu |
lehnevě (-va) |
lehnem (-me/-my)
|
— |
lehněvě (-va) |
lehněm (-me/-my)
|
| 2nd person
|
lehneš |
lehneta |
lehnete
|
lehni |
lehněta |
lehněte
|
| 3rd person
|
lehne |
lehneta |
lehnú
|
lehni |
lehněta |
lehněte
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Asigmatic aorist
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
ležech, lehnuch |
ležechově, lehnuchově (-va) |
ležechom, lehnuchom (-me/-my)
|
leh |
lehově (-va) |
lehom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
leže, lehnu |
ležesta, lehnusta (-šta) |
ležeste, lehnuste (-šte)
|
leže |
ležeta |
ležete
|
| 3rd person
|
leže, lehnu |
ležesta, lehnusta (-šta) |
ležechu, lehnuchu
|
leže |
ležeta |
lehu (-ú)
|
|
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
lehniech |
lehniechově (-va) |
lehniechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
lehnieše |
lehniešta (-sta) |
lehniešte (-ste)
|
| 3rd person
|
lehnieše |
lehniešta (-sta) |
lehniechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
lehl, lehnul
|
lehla, lehnula
|
lehli, lehnuli
|
—
|
—
|
—
|
| Feminine
|
lehla, lehnula
|
lehle, lehnule
|
lehly, lehnuly
|
—
|
—
|
—
|
| Neuter
|
lehlo, lehnulo
|
lehle, lehnule
|
lehla, lehnula
|
—
|
—
|
—
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
lehna
|
lehnúce
|
leh, lehnuv
|
lehše, lehnuvše
|
| Feminine
|
lehnúci
|
lehši, lehnuvši
|
| Neuter
|
lehna, lehnúci
|
leh, lehnuv, lehši, lehnuvši
|
Note: This table shows the most common forms of lehnúti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.