leiðbeining

Icelandic

Etymology

From leiðbeina (to guide, instruct) +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈleið.peiːniŋk/

Noun

leiðbeining f (genitive singular leiðbeiningar, nominative plural leiðbeiningar)

  1. guidance, instruction
    Synonyms: leiðsaga, leiðsögn

Declension

Declension of leiðbeining (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative leiðbeining leiðbeiningin leiðbeiningar leiðbeiningarnar
accusative leiðbeiningu leiðbeininguna leiðbeiningar leiðbeiningarnar
dative leiðbeiningu leiðbeiningunni leiðbeiningum leiðbeiningunum
genitive leiðbeiningar leiðbeiningarinnar leiðbeininga leiðbeininganna