| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| leknúti
|
leknút
|
lečenie, leknutie
|
|
|
Future
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
leknu |
leknevě (-va) |
leknem (-me/-my)
|
— |
lekněvě (-va) |
lekněm (-me/-my)
|
| 2nd person
|
lekneš |
lekneta |
leknete
|
lekni |
lekněta |
lekněte
|
| 3rd person
|
lekne |
lekneta |
leknú
|
lekni |
lekněta |
lekněte
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Asigmatic aorist
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
lečech, leknuch |
lečechově, leknuchově (-va) |
lečechom, leknuchom (-me/-my)
|
lek |
lekově (-va) |
lekom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
leče, leknu |
lečesta, leknusta (-šta) |
lečeste, leknuste (-šte)
|
leče |
lečeta |
lečete
|
| 3rd person
|
leče, leknu |
lečesta, leknusta (-šta) |
lečechu, leknuchu
|
leče |
lečeta |
leku (-ú)
|
|
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
lekniech |
lekniechově (-va) |
lekniechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
leknieše |
lekniešta (-sta) |
lekniešte (-ste)
|
| 3rd person
|
leknieše |
lekniešta (-sta) |
lekniechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
lekl, leknul
|
lekla, leknula
|
lekli, leknuli
|
lečen, leknut
|
lečena, leknuta
|
lečeni, leknuti
|
| Feminine
|
lekla, leknula
|
lekle, leknule
|
lekly, leknuly
|
lečena, leknuta
|
lečeně, leknutě
|
lečeny, leknuty
|
| Neuter
|
leklo, leknulo
|
lekle, leknule
|
lekla, leknula
|
lečeno, leknuto
|
lečeně, leknutě
|
lečena, leknuta
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
lekna
|
leknúce
|
lek, leknuv
|
lekše, leknuvše
|
| Feminine
|
leknúci
|
lekši, leknuvši
|
| Neuter
|
lekna, leknúci
|
lek, leknuv, lekši, leknuvši
|
Note: This table shows the most common forms of leknúti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.