lelketlen
Hungarian
Etymology
From the lelk- stem of lélek (“soul”) + -etlen (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɛlkɛtlɛn]
- Hyphenation: lel‧ket‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
lelketlen (comparative lelketlenebb, superlative leglelketlenebb)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | lelketlen | lelketlenek |
accusative | lelketlent | lelketleneket |
dative | lelketlennek | lelketleneknek |
instrumental | lelketlennel | lelketlenekkel |
causal-final | lelketlenért | lelketlenekért |
translative | lelketlenné | lelketlenekké |
terminative | lelketlenig | lelketlenekig |
essive-formal | lelketlenként | lelketlenekként |
essive-modal | lelketlenül | — |
inessive | lelketlenben | lelketlenekben |
superessive | lelketlenen | lelketleneken |
adessive | lelketlennél | lelketleneknél |
illative | lelketlenbe | lelketlenekbe |
sublative | lelketlenre | lelketlenekre |
allative | lelketlenhez | lelketlenekhez |
elative | lelketlenből | lelketlenekből |
delative | lelketlenről | lelketlenekről |
ablative | lelketlentől | lelketlenektől |
non-attributive possessive – singular |
lelketlené | lelketleneké |
non-attributive possessive – plural |
lelketlenéi | lelketlenekéi |
Derived terms
- lelketlenít
- lelketlenség
Further reading
- lelketlen in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.