leornungmann
Old English
Etymology
From leornung (“learning”) + mann (“person”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈle͜or.nunɡ.mɑnn/, [ˈle͜orˠ.nuŋɡ.mɑn]
Noun
leornungmann m
Declension
Strong consonant stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | leornungmann | leornungmenn |
| accusative | leornungmann | leornungmenn |
| genitive | leornungmannes | leornungmanna |
| dative | leornungmenn | leornungmannum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “leornung-mann”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.