letatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lētō
Participle
lētātus (feminine lētāta, neuter lētātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lētātus | lētāta | lētātum | lētātī | lētātae | lētāta | |
| genitive | lētātī | lētātae | lētātī | lētātōrum | lētātārum | lētātōrum | |
| dative | lētātō | lētātae | lētātō | lētātīs | |||
| accusative | lētātum | lētātam | lētātum | lētātōs | lētātās | lētāta | |
| ablative | lētātō | lētātā | lētātō | lētātīs | |||
| vocative | lētāte | lētāta | lētātum | lētātī | lētātae | lētāta | |