levitas
Latin
Etymology 1
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɫɛ.wɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈlɛː.vi.t̪as]
Noun
levitās f (genitive levitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | levitās | levitātēs |
| genitive | levitātis | levitātum |
| dative | levitātī | levitātibus |
| accusative | levitātem | levitātēs |
| ablative | levitāte | levitātibus |
| vocative | levitās | levitātēs |
Descendants
Etymology 2
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɫeː.wɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈlɛː.vi.t̪as]
Noun
lēvitās f (genitive lēvitātis); third declension
- smoothness
- fluency (in a language)
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lēvitās | lēvitātēs |
| genitive | lēvitātis | lēvitātum |
| dative | lēvitātī | lēvitātibus |
| accusative | lēvitātem | lēvitātēs |
| ablative | lēvitāte | lēvitātibus |
| vocative | lēvitās | lēvitātēs |
References
- “levitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “levitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- levitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- inconsistency; changeability: mobilitas et levitas animi
- inconsistency; changeability: mobilitas et levitas animi
Portuguese
Verb
levitas
- second-person singular present indicative of levitar
Spanish
Noun
levitas f pl
- plural of levita
Verb
levitas
- second-person singular present indicative of levitar