liflaf

Deverbal from liflaffen (“to grovel, to flatter”), a reduplicative root.

• IPA^(key): /ˈlɪf.lɑf/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: lif‧laf

liflaf (comparative liflaffer, superlative liflafst)

1. (obsolete) insipid, tasteless
   • 1844, “Provinciale volksalmanakken”, in De Gids, vol. 8, 174:

     De Geldersche, de oudste der broeders, is beter dan in het vorige jaar. Den flaauwen, gemoedelijken, liflaffen stijl, dien wij meermalen in dit jaarboekje berispten, treft men in dit jaar minder aan.

     (please add an English translation of this quotation)

liflaf m (plural liflaffen, diminutive liflafje n)

1. insipid food
   • 1831, Hendrik Kuyper, "De waarheid" (dated January 1831), in Mengelwerk, 212.

     Vroeg ik om roast'beef, ik kreeg vla, / En of ik van dien kost, zoo laf, / Den brui, met al den poespas, gaf, / Men dwong mij, uitgevaste vrouw! / Dat ik het toch maar flikken zou; / En of ik riep: Voor Hollands mond / Is al die liflaf ongezond;

     (please add an English translation of this quotation)

2. insipid text(s), bland writing

• liflafje