lignaturus
Latin
Etymology
Future active participle of lignor
Participle
lignātūrus (feminine lignātūra, neuter lignātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lignātūrus | lignātūra | lignātūrum | lignātūrī | lignātūrae | lignātūra | |
| genitive | lignātūrī | lignātūrae | lignātūrī | lignātūrōrum | lignātūrārum | lignātūrōrum | |
| dative | lignātūrō | lignātūrae | lignātūrō | lignātūrīs | |||
| accusative | lignātūrum | lignātūram | lignātūrum | lignātūrōs | lignātūrās | lignātūra | |
| ablative | lignātūrō | lignātūrā | lignātūrō | lignātūrīs | |||
| vocative | lignātūre | lignātūra | lignātūrum | lignātūrī | lignātūrae | lignātūra | |