lignatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lignor
Participle
lignātus (feminine lignāta, neuter lignātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lignātus | lignāta | lignātum | lignātī | lignātae | lignāta | |
| genitive | lignātī | lignātae | lignātī | lignātōrum | lignātārum | lignātōrum | |
| dative | lignātō | lignātae | lignātō | lignātīs | |||
| accusative | lignātum | lignātam | lignātum | lignātōs | lignātās | lignāta | |
| ablative | lignātō | lignātā | lignātō | lignātīs | |||
| vocative | lignāte | lignāta | lignātum | lignātī | lignātae | lignāta | |