lijf

From Middle Dutch lijf, from Old Dutch līf, from Proto-West Germanic *līb, from Proto-Germanic *lībą.

• IPA^(key): /lɛi̯f/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: lijf
• Rhymes: -ɛi̯f

lijf n (plural lijven, diminutive lijfje n)

1. a body

   Synonym: lichaam

   Hyponyms: kadaver, kreng, lijk

2. a corsage
3. (algebra, in the Netherlands) a field
4. (algebra, in Belgium) a division ring

• Afrikaans: lyf
• Berbice Creole Dutch: lifu
• Negerhollands: lief, lif, lijf

From Old Dutch līf, from Proto-West Germanic *līb.

lijf n or m

1. body
2. life (being alive)
3. life (course of life)
4. life force

• Dutch: lijf
  • Afrikaans: lyf
  • Berbice Creole Dutch: lifu
  • Negerhollands: lief, lif, lijf
• Limburgish: lief
• Zealandic: lief

• “lijf”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “lijf”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN

lijf

1. alternative form of lyf