lilie

See also: Lilie

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech lilie/lilijě, borrowed from Latin lilium.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈlɪlɪjɛ]
  • Hyphenation: li‧lie

Noun

lilie f

  1. lily
    čistý jako liliepure as a lily

Declension

Further reading

Middle English

Alternative forms

Etymology

From Old English lilie, from Latin līlia, plural of līlium, from Ancient Greek λείριον (leírion), from Fayyumic Coptic ϩⲗⲏⲣⲓ (hlēri) (compare Sahidic Coptic ϩⲣⲏⲣⲉ (hrēre)), from Demotic (ḥrry, flower), from Egyptian ḥrrt (flower).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈliliː(ə)/, /ˈleːliː(ə)/

Noun

lilie (plural lilies)

  1. Lilium candidum, its flower, or a similar plant (often used medicinally)
  2. A pure, good, and holy individual (e.g. Jesus, the Virgin Mary)
  3. (rare) A representation of a lily; a fleur-de-lis.
  4. (rare) Whiteness; the colour of a lily.

Derived terms

Descendants

  • English: lily
  • Scots: lily

References

Old English

Alternative forms

  • liliġe

Etymology

From Latin līlia.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈli.li.e/

Noun

lilie f

  1. a lily

Declension

Weak n-stem:

singular plural
nominative lilie lilian
accusative lilian lilian
genitive lilian liliena
dative lilian lilium

Descendants

References

Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “lilie”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.

Romanian

Etymology

Borrowed from German Lilie.

Noun

lilie f (plural lilii)

  1. lily, lilium (flower)

Declension

Declension of lilie
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative lilie lilia lilii liliile
genitive-dative lilii liliei lilii liliilor
vocative lilie, lilio liliilor

References

  • lilie in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN