limitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of līmitō.
Participle
līmitandus (feminine līmitanda, neuter līmitandum); first/second-declension participle
- which is to be limited
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | līmitandus | līmitanda | līmitandum | līmitandī | līmitandae | līmitanda | |
| genitive | līmitandī | līmitandae | līmitandī | līmitandōrum | līmitandārum | līmitandōrum | |
| dative | līmitandō | līmitandae | līmitandō | līmitandīs | |||
| accusative | līmitandum | līmitandam | līmitandum | līmitandōs | līmitandās | līmitanda | |
| ablative | līmitandō | līmitandā | līmitandō | līmitandīs | |||
| vocative | līmitande | līmitanda | līmitandum | līmitandī | līmitandae | līmitanda | |