lintearius
Latin
Alternative forms
Etymology
linteum (“[a piece of] linen cloth”) + -ārius (suffix forming adjectives, as well as substantives in the sense “dealer in”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [lɪn.teˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lin̪.t̪eˈaː.ri.us]
Adjective
linteārius (feminine linteāria, neuter linteārium); first/second-declension adjective
- of, belonging to, or relating to linen
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | linteārius | linteāria | linteārium | linteāriī | linteāriae | linteāria | |
genitive | linteāriī | linteāriae | linteāriī | linteāriōrum | linteāriārum | linteāriōrum | |
dative | linteāriō | linteāriae | linteāriō | linteāriīs | |||
accusative | linteārium | linteāriam | linteārium | linteāriōs | linteāriās | linteāria | |
ablative | linteāriō | linteāriā | linteāriō | linteāriīs | |||
vocative | linteārie | linteāria | linteārium | linteāriī | linteāriae | linteāria |
Derived terms
- linteāria
- linteārius (noun)
Noun
linteārius m (genitive linteāriī or linteārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | linteārius | linteāriī |
genitive | linteāriī linteārī1 |
linteāriōrum |
dative | linteāriō | linteāriīs |
accusative | linteārium | linteāriōs |
ablative | linteāriō | linteāriīs |
vocative | linteārie | linteāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- "Linthearii", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- lintĕārĭus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 913/3.
- “linteārius” on page 1,033/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)